.
Op weg naar Eidfjord Noorwegen.
.
Rond half twee rollen onze bandjes de Noorse bodem op, ondanks het trieste en druilige aandoende weer is het voor ons beiden thuiskomen.
.
.
Doordat we een surprise boeking bij de eerste de beste boot naar Noorwegen hebben gedaan en in Langesund i.p.v. Kristiansand aan land gaan zoeken we een rustig plekje om de aanvangsroute uit te stippelen.
.
.
De puzzel is niet zo moeilijk te maken maar vooral Rob wordt enthousiast als we het Telemark kanaal in de route op “moeten” nemen. Techniek en moeilijke dingen zijn aan hem wel besteed en dat er misschien wel een schip door de sluis gaat is van latere zorg.
We pakken gelijk de binnendoor wegen maar weer op, niet dat de E wegen in Noorwegen nou zo groots zijn maar toch als het niet hoeft dan doen we dat niet. We steken de E18 over en gaan via de 353 gelijk de Noorse natuur in.
.
.
Eind mei, de natuur loopt hier wat achter ten opzichte van de Nederlandse maar heerlijk om te zien al dat frisse groen van het net uitgelopen blad. Als we de 36 opdraaien bij Skien Airport hebben we de eerste haarspeld bocht van deze reis alweer gehad.
.
.
Bij Ulefoss zijn een tal van sluizen en die zijn van de brug (Google maps op water!) af goed te overzien en tja…… je moet natuurlijk geluk hebben maar als we aankomen is het schutten van de Victoria bij de bovenste kamer van de sluis al begonnen.
.
.
.
Het Telemarkkanaal heeft 18 sluizen en is 105 km lang en heeft een hoogteverschil van 72 meter. De grootste sluis is in Vrangfoss met vijf kamers en een hoogteverschil van 23 meter. Passagiersboten zoals de Henrik Ibsen en de Victoria varen van Skien tot Dalen via Kviteseid. De Victoria vaart door het Norsjø-Skienkanaal sinds 1882 en het Bandak-Norsjøkanaal sinds de opening. (bron Wikipedia)
.
.
De hele omgeving heeft een uitstraling uit vroeger tijd, alles solide en toch in een zeker stijl gebouwd. De brug is een prima standpunt om het geheel te overzien.
.
.
Een rode ster op een foto in de rechter benedenhoek betekent dat er een grotere foto verschijnt na aanklikken.
.
Via de 359 komen we bij Bø i Telemark op de E36 terecht en doen onze avondstop voor een vers elektrisch stroompje bij Hegna camping.
Een uiterst vriendelijke dame checkt ons snel in en met een verwijzing naar nieuwe plekjes direct aan de rivier komen we binnen luttele minuten bij een prachtige snelstromende rivier.
.
.
.
Hier zijn al voorbereidingen gedaan voor het midzomerfeest, de houtstapel heeft nog een halve maand tijd om te groeien en zal op de camping wel een knalfeest geven.
Er moet hier toch wat te spotten zijn, soms voel je dat zonder er echt een aanwijzing voor te zien. De rust en stilte overheerst hier niet zo gek natuurlijk want er zijn hooguit 4 oudere stellen in stacaravans aanwezig en de rivier zelf stroomt snel maar ook geruisloos.
.
.
Na een snelle maaltijd gaan de stevige stappers aan voor een tochtje langs de rivier, de schoenlappers plant is gelijk de eerste beloning denk ik dan maar. Dat we alleen nog twee wilde eenden tegenkomen en voor de rest niets is jammer maar niet erg.
Als het foto maak licht allang weg is zien we van uit de camper een bever langs de oever van de rivier scharrelen. Tegen beter weten in grijp ik een camera en probeer van alles maar de beelden zijn zonder contrast en met heel veel ruis.
Door de verrekijkers genieten we verder van het beestje die af en toe een stengeltje oppeuzelt en dan weer verder langs de rivier struint, de grote platte staart als een slagwapen achter zich aanslepend.
Over slagwapens gesproken, de rivier stroomt echt behoorlijk hard maar we zien hem ook de rivier inglijden en met gemak, uitzicht, onderwater een stukje tegen de stroom in zwemmen. Zo verdwijnt hij langzaam uit het zicht, we overwegen niet eens om te achtervolgen, dit was het, ongelooflijk de avondvoorstelling is voorbij.
Voor de lezers die beeld willen van een bever hier een link naar een eerdere ontmoeting, gewoon in Nederland. Pijltje links klikken voor volgende.
.
.
Rond een uur of negen gaan we verder en het weer houd niet over, na een paar druppeltjes in de vroege morgen gaat het geleidelijk aan harder regenen. Tijdens het ontbijt alleen de wilde eenden weer gezien, de late langs trekkende gast van gisteravond laat zich niet meer zien.
Het kerkje boven pikken we langs de E134 ter hoogte van Vinje op want een bezoek aan Vrangfoss en het Telemarkkanaal is wegens behoorlijke regenval afgelast.
.
.
Ach……….ik ben net te laat om de snoetjes van deze kuikentjes van moeder kraanvogel vast te leggen, ze vluchten de veilige struiken in en wij gaan weer door want jonge gezinnetjes laten schrikken doen we liever niet.
Als we de Haukelivegen oprijden kan de ruitenwisser terug naar standje normaal maar het blijft aanmodderen met het weer.
.
.
.
Je moet er natuurlijk van houden maar ik vind deze routes geweldig, kaal zonder bomen, vaak mistig maar vooral de nijdige wind en de woeste uitstraling, perfect voor een lunchbreek met een soepje. Jammer is dat als de sneeuw is weggesmolten er bruine dorren vlaktes achterblijven en het wachten op nieuw groen begint.
.
.
Beelden van de Haukelivegen in de winter zien er op maps heel anders uit dan hier boven maar gelukkig ligt er nu niet zoveel sneeuw.
.
.
Het toch wel beroemde kerkje van Røldal is gebouwd rond 1250 en van buiten ziet het er schitterend uit een verdere fotoshoot is afgelast om dezelfde reden als vanmorgen. Bij een klein plaatselijk supertje pikken we wel heerlijk verse broodjes mee.
.
.
Naaah……..dan is het bijna droog en stopt het met regenen zijn we bij de watervallen Låtefossen aangekomen. Een tweeling waterval stort 165 meter naar beneden en gaat direct onder de weg door, het is natuurgeweld erg dichtbij en je wordt op zeker nat!
.
.
.
Het lijkt mij vooral een locatie die je hoogzomer bij mooi weer bezoekt, er is een wandelpad maar stiekem regent het alweer en het klimmen naar boven laten we aan andere over.
.
.
Het is een prachtige route die 13 naar het Noorden en de verrassingen blijven komen, als we de afslag van weg 7 naar Eidfjord naderen duiken we een tunnel in en na een flauwe bocht verschijnt er mooi licht in de tunnel.
.
.
We proberen snel te schakelen voor een mooie foto want ja stil staan is hier geen optie, na een paar rondjes nemen we de afslag richting Vossevangen de 13 volgend. De tunnel uitrijdend komen we op de enorme Hardangerbrug waar een tolcamera ons registreert voor een automatische bijdrage.
.
.
.
Als we de brug over zijn duiken we weer een tunnel in en komen op de tweede alien rotonde. Zeg nou zelf het lijkt toch echt op een ruimteschip.
We doen weer een rondje rotonde en gaan voor de tweede tolbrug passage terug naar ruimteschip 1, ik ben nu beter voorbereid en uit het raam hangend maak ik het mooie plaatje. Ik hoop dat er geen camera’s staan want het geheel zal toch wel een beetje knullig over kunnen komen. 🙂
.
.
Als we eindelijk richting Eidfjord de ruimteschepen hebben verlaten doe ik met de telelens een kiekje achteruit en het begint ook langzaam droog te worden. Hulde voor de Noorse bouwwerken en deze in het bijzonder, prachtige oplossingen voor moeilijke problemen zou dat typisch Noors zijn?
.
.
Er komt weinig kleur blauw in voor maar het heeft wel wat zo over het fjord uitkijkend, het is droog en de wolken lijken op te lossen.
.
.
Bij Eidfjord gaan we de 7 af het dorpje door en belanden op een doodlopende weg langs een uitloper van het mooie fjord. Opmerkelijk; hier heeft het zeker 2 dagen niet geregend te zien aan de bodem en de wolken zijn als het ware slingers langs de bergen gedrapeerd.
Halverwege de weg is er nog een weggetje links steil naar boven, smal met overhangende bomen. Het is voor ons geen optie maar vermeldingswaardig is het bord wat erbij staat. Op het hele uur mag het verkeer van boven naar beneden rijden en op het halve uur mag het klimmende verkeer zijn gang gaan, nooit gezien en knap bedacht.
.
.
Ach en halverwege vinden we onze wildcamperplaats voor deze nacht, een riviertje met schuilhut, drooghout en vuurplaats, “behoorlijk” sanitair tja…… dit is Noorwegen tijd voor BBQ !!
.
.
.
Het wordt een lekkere slome avond zonder bezoek van wie of wat dan ook met gepofte aardappels en geroosterde kip. Zo is mijn motto voor een camperreis toch weer uitgekomen, laat dingen gebeuren, met te veel vooruit plannen gaan mogelijkheden verloren die je spontaan tegen kan komen.
.
.
Meer over Heel Noorwegen:
.
Wat vooraf ging :
Wanneer je vanuit het buitenland naar Noorwegen vliegt is je beste optie om deze prachtige wegen te ontdekken een auto of busje huren. Overnacht onderweg in een busje van Arctic Campers. Ze hebben busjes van verschillende formaten voor alle seizoenen.