Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 5
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 5
Dag 8
We zijn op de Lofoten en zoals voorspeld worden we wakker met regendruppels tikkend op het camper dak. Ik ben wel heel erg benieuwd waar we nu eigenlijk terecht gekomen zijn in het donker. We staan aan een soort van fjord dat in nevelen gehuld is, buiten is het grauw mistig en kil.
Na ons ontbijtje en de dagelijkse dingetjes is het tijd om verder te trekken, eerst nog ff afrekenen.
Het kantoortje van baas camping is open en een dikke sleutelbos steekt in het slot, ik roep is wat, doe wat deuren open en dicht maar niemand. Als ik naar de camper terugloop komt de iets te gezette eigenaar van Gullesfjordbotn camping op een drafje aanhollen, we rekenen af en zo heeft de eigenaar ook zijn gezonde beweging weer gehad.
We rijden eerst een stukje terug en slaan dan rechtsaf de E10 op richting het zuiden. De E10, is de hoofdweg over de hele Lofoten, als de Lofoten de parels van Noorwegen zijn rijden wij nu op het parelsnoer.
Na het geweldige welkom van gisteren is het nu triest miezerig en koud maar de dag is nog lang en er kan nog van alles gebeuren.
We verlaten de E10 en rijden richting Raften en ten hoogte van de ingang van het Trollfjord stoppen we de camper voor een bakkie koffie. Hier tegenover zitten de zeearenden en het zal je maar gebeuren dat er eentje voor je neus een vis vangt, dat is het wachten wel waard…..maar niks noppes.
Na lang wachten en een paar bakjes koffie trekken we verder het wordt ook droger, we rijden door tot de weg ophoud en hier is een zandstrand die met een zonnetje voor een tropische strand door kan gaan. We gaan lekker langzaam struinen langs de kust.
Als ik aan Rob vraag om te poseren op de rots doet hij dat gelijk, jammer dat hij een rots neemt iets te ver weg voor een mooie close-up.
De zee is zo kristalhelder hier dat het echt kan wedijveren met tropische bestemmingen maar ja de hoge temperatuur en zonnetje ontbreken.
Ach dit stukje Lofoten is zo mooi, de begroeiing op de rotsen bestaat uit dikke lagen mos en andere kleine plantjes en is op zich al het bestuderen waard. De baaien en strandjes liggen er verlaten bij maar een ding is zeker……… hier gaan we terugkomen met emmertje, schepje en zonnebrand.
Als we de camper bereiken gaat het weer regen maar dan zo hard dat het bijna donker wordt, de plannen stellen we gelijk bij want eigenlijk ziet het er niet best uit. Plan B is om naar de andere kant van de eilanden groep te rijden, een soort verplaats middag dan maar.
Voor deze prachtig mooie houten kathedraal verlaat ik graag de droge camper, op de achtergrond is goed de aanstormende regen te zien. De eilanden groep is aaneengesloten door bruggen en tunnels maar door de hoosbuien wordt het zicht minder en minder.
Bij Sørvågen waar de veerboten uit Bodø gewoonlijk aanmeren rijden we een camping op. De wind is aangewakkerd tot storm zo lijkt het en het regent onophoudelijk hard. Het is rond 16.00 uur en we hebben 290 km gereden vandaag.
Dag 9
Om half 7 word ik wakker van meeuwen gekrijs, nieuwsgierig naar het weer en de mogelijkheden voor deze dag spring ik er gelijk uit. De bewolking zit hoger als gisteren en het ziet er veel belovend uit. Gebruikmakend van het vroege licht knal ik eerst “de wekker” op de gevoelige plaat.
Zo die staan erop, ik loop gelijk eens een rondje camping om het allemaal eens goed te bekijken want gister was het hollen naar en van de douche/wc vanwege het nare weer. De temperatuur valt niet tegen, campinggasten komen uit tentjes gekropen en ach ik heb wel een beetje medelijden want het kwam echt met bakken uit de lucht vannacht.
Achter een schuurtje heeft de camping meneer de stokvis schuurvis nog buiten hangen, grote lappen kabeljauw en ik heb eigenlijk geen idee of dit nog te eten is want er is wel van gepikt zo te zien.
Na onze dagelijks gedoetje in en rond de camper gaan we gelijk op weg. Het kleine probleem dat de camping eigenaar op deze zondag uitslaapt kan ik niet oplossen en ik geef de in de starthouding zittende chauffeur van de camper de vrije teugels.
Om de hoek van de camping begin ik voor de voet weg foto’s te maken daarna rijden we eerst terug naar het einde eiland bij Å om op het grote parkeerterrein waar de gebaande wegen ophouden te draaien. Hier is het een concentratie van stokbouwwerken voor het drogen van de stokvis.
* Rode ster in de rechter beneden hoek betekend dat de foto met klikken groter wordt.
Bij Reine aangekomen is de bewolking te dominant om mooie foto’s te maken maar als we weg willen rijden komt er een regenboog om de hoek kijken, ik pak hem voor de zekerheid maar even mee 😉 . We rijden weer verder, de eilandjes zijn verbonden met boogbruggen waar eigenlijk een stoplicht de doorgang van moet regelen. We moeten een keer terug voor een tegenligger.
Op een boogbrug zien we beneden twee bonte kraaien in gevecht met een meeuw om een grote vis. Het is een heel kabaal en als we de brug over zijn gaat de camper aan de kant. Snel loop ik met mijn 80-400 mm camera naar de waterkant en als ik de instellingen controleer hoor ik een soort suizend geluid en ik zie op luttele meters een zeearend letterlijk uit de lucht vallen.
Ja de instellingen waren nog niet goed ingesteld maar alles ging ook zo snel en zo dichtbij dat ik al blij ben dat ik beelden heb kunnen maken. Het gebeurde in een spilt second en het is weer rustig als een zoekend kijkende Aziatische man probeert te begrijpen wat ik nou in dat hoekje sta te fotograferen. Ik stel de camera voor de zekerheid in voor hele snelle opnames.
Nadat we bijgekomen zijn van deze ontmoeting sporen we de zeearend natuurlijk op. Op een eilandje is dat felle witte de staart van de vogel, heel ver op een derde van het begin van de stokken is dat witte kopje een oudere vogel. Ach het is tijd voor een bakkie.
Er zijn hier veel mooie plaatjes te schieten en we staan meer stil dan dat we rijden. Vooral de schattige kleine vissersbootjes in combinatie met de grootsheid van het fjord en de bergen imponeert mij.
Hier boven sta ik met een 24-70 mm lens het fjord in beeld te brengen als ik in een ooghoek de vliegende zeearend in beeld krijg. Tja.. met de grote lens die in de camper ligt……….Langzaam trekken we verder, stoppend bij alles en overal, dwalend langs verlaten weggetjes en afslagen.
Maar dan ineens zijn we hier, dat wil zeggen Uttakleiv ligt aan de andere kant van een tunnel door de berg en wij zijn op Haukland Beach gestrand. Een paradijselijk aandoende baai met wit strand wordt ons wildcampeerplekje voor de nacht.
Achter ons ontelbare schapen die allemaal tegelijk iets willen vertellen, naast ons een Duitse buurman die uit München hier een maand blijft staan om noorderlicht opnames te maken en voor ons……………………… de paradijselijke baai dus.
Ja voor mij een onrustig plekje, bang om wat te missen sta ik lange tijd op het strand. Met het geluid van de nooit aflatende schapen op de achtergrond veranderd het licht langzaam naar een zonsondergang.
Een heuse BBQ wordt ons avondmaal, wat is het toch een luxe om met een vriezer op reis te zijn.
Als het licht in “onze baai” minder wordt verschijnen er nieuwsgierige zwartje kopjes op het wateroppervlak. De kopjes loeren naar het strand en duiken dan weer weg, wij houden het op dolfijnen maar dan wel het zeer nieuwsgierige soort.
Mijn voornemen om het noorderlicht op beeld te krijgen mislukt hopeloos omdat ik in slaap val.
Als eindelijk de schaapjes zwijgen en de rust in de baai is teruggekeerd worden we opgeschrikt door een flitsende buurman, geen idee wat hij nog op de gevoelige plaat vast legt maar wij gaan slapen. We hebben 106 km gereden maar dan toch ook 106 indrukken opgedaan, deze locatie vergeet ik nooit.
P.S. Dit schrijvend kijk ik in mijn woonkamer uit op een linnendoek van 1.20 m met de afdruk van bovenstaande foto.
Vervolg van de reis:
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 6
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 7
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 8
Eerdere delen:
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 1
Met de camper naar Noorwegen Zweden en Finland deel 2